Η
«ΚΑΤΑΡΑ» ΤΗΣ ΠΑΛΙΟΝΗΣΟΥ…
Ο ορμος της Παλιονήσου, μια από τις πιο μαγευτικές
υδάτινες γωνιές του νησιού μας , τα τελευταία χρονια αποτελεί πολο ελξης τόσο
για τους Καλυμνιους οσο και για τους επισκέπτες του και τον Χειμώνα αλλά κυρίως
του θερινούς μήνες.
Ένα καταφύγιο ηρεμίας και απόλαυσης της Καλυμνικης
φυσης.
Η έντονη εμφάνιση όμως της κακής νοοτροπίας μας,
προβληματίζει τον οιοδήποτε επισκέπτη αυτής της μαγευτικής περιοχής του νησιού μας,
και αναφερόμαστε στο ημιτελή δρόμο που οδηγεί στον παράδεισο της Παλιονήσου...
Συγκεκριμένα ,πριν από 10 χρονια περίπου ,επι Νομαρχίας
Μαχαιρίδη και επαρχιακής θητείας της Χρυσούλας Σιφουνιού, μεταξύ των αλλων αναπτυξιακών δράσεων και έργων που εγίναν στην Κάλυμνο, ήταν
και η ασφαλτόστρωση του δρόμου που οδηγεί στην άγνωστη μέχρι τότε μαγική παραλία
της Παλιονήσου.
Μια ασφαλτόστρωσή όμως που «σκάλωσε» στην στενή νοοτροπία
κατοίκων –ιδιοκτητών της περιοχής…
Ποιος δεν θυμάται τις παρακλήσεις πολιτικών, αλλά
και του εργολάβου του έργου, να παραχωρηθεί τμήμα από τις εκεί ιδιοκτησίες, έτσι
ώστε να ολοκληρωθεί η διάνοιξη και ασφαλτόστρωση του δρόμου που θα οδηγεί στην
παραλία;
Σήμερα αποτελεί εύλογη απορία κυρίως των επισκεπτών-και όχι μονο γιατί αυτος ο δρόμος
δεν ολοκληρώθηκε ποτε…
Η
ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΡΩΝΙΑ: Η ευχαριστήρια πινακίδα των κατοίκων
προς την τότε Νομαρχία ,για την ηλεκτροδοτηση της περιοχης ...
Δεν είναι κρίμα ενας τέτοιος μεγάλος θησαυρός να μένει
αναξιοποίητος επειδή μερικοί έτσι το θέλησαν ;
Μήπως τελικά αυτή μας η μεγάλη κατάρα, η ρημαδα η κακια μας
νοοτροπία, «φταίει» που αλλα νησιά γύρω μας αναπτύσσονται και εμείς ψάχνουμε για «εχθρούς-φαντάσματα»…;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου